yoksa salep mi?
Kış aylarında, küçücük evimizde yanan çingene sobamız vardı. Borusundaki telde çamaşırlar olan. Üzerinde demir maşayla kestaneler çevrilirken; önce çıngırağını duyduğumuz, "Booooozaaaaaa!" sesiyle, "kestaneleri çevirmeyi unutma", "anne versene sürahiyi", "hadi çıkart parayı abi", bağırışları birbirine karışır; çoğunlukla ben, "bozacı ammmcaaaa, bekleee" diye bağırarak önden gider, O'nu durdururdum. Abilerimden biri, elinde sürahiyle gelir, "iyi akşamlar dayı, doldur bakalım, şu kadar liralık" derdi. "Evde leblebi var...
... basit zıtlıklar.
"Karşıt olan şeyler bir araya gelir ve uzlaşmaz olanlardan en güzel uyum doğar. Her şey çatışma sonucunda meydana gelir."Herakletios "Zıtların birliği" cümlesini, çok küçük yaşlarımdan beri bilirim. Ters kutuplar birbirlerini çeker ve ortaya ortak bir enerji çıkar... ...................................... Aynılık, hele ki zorakiyse; rutin, zamanla sıkıcı ve depresif bir durum yaratır. Nereye gidelim? Sen karar ver? Ne yiyelim? Sen ne istersen? Ne...
gerçek hikâyen nedir?
Bir süredir gelmiyor bana, çağırmıyor, aramıyor beni... Kendi kendine konuşmalarını kaydediyor bir CD'ye, olduğu gibi yazayım diye gönderiyor bana. Masal dinler gibi dinliyorum; ama gözünü elini görmeyince, bir farklılık hissediyorum sesinin tonunda. Yaşadıklarını, yaşamakta olduklarını, yaşamayı kurguladıklarını hikâyeleştiriyor ve hatta kendine ait değilmiş gibi anlatmayı tercih ediyor. "Bi arkadaşın..." Olanların bazılarını çok beğendiğini belli ederken, en önemlilerini, araya kimi duygu zerrecikleri...
... iyi müzik vardır...
Moda'dan, Kadıköy iskelesine doğru kararlı adımlarla yürüyerek geldim ve sizde Alan Parson Project var mı? diye girdim konuya. Elbette var, siz hangi albümünü arıyorsunuz? dedi. Hangisi var? diye sordum, çekinik. Hepsi var ama, Eye in the sky, en çok dinlenenlerdendir; isterseniz kasete çekebilirim sizin için, yarın gelip alırsınız. Kadıköy Postanesi'nin önündeki ulu çınar ağacının dibinde, açılır kapanır, ahşap seyyar kutusunun içinde,...
boş şeyler
Söylediği onlarca sözün dışında, bir de "... herkesle sigara içiyor ya hû..." demiş. Vay! Ölçüsüz, cüretkâr ve fakat acıtıcı... Ölçüsüz ve cüretkârlığı O'nu, acıtıcılığı beni ilgilendiriyor elbette. Kişiselleştirdim, içselleştirdim; nasıl ya, nasıl benim için böyle bir söz söyleyebilir ve bu sözü duyanlar, neden ve nasıl sessiz kalırlar? Her zamanki gibi önce kendime, sonra sözü söyleyene ardından sözü sessizce dinleyenlere kızdım. Uzunca bir süre...
tanıdık biri gibi
25 Kasım 1991 Pazartesi sabahı, işe gitmek üzere hazırlanırken, haberlerde spikerin "dün, Queen grubunun solisti, Fredy Mercury vefat etti" dediğini duydum. Uzun yıllar yerli müzik dinlemiş olan ben, bir dönemimi birlikte geçirdiğim, büyük ve özel bir rock plak arşivine sahip olan sevgili eş sayesinde, kimi grup ve kişilerle tanışmış; bunlardan bazılarına fazlasıyla yakınlık duymuştum. Fredy Mercury, sesi ve tarzıyla en yakınlarımdandı....
...ben sizi iyileştiremem dostlar... herkes başının çaresine baksın...
Adına, "aşk" dediğim şeyler yaşıyorum; gözüm hiç birşey görmüyor, kimseyi dinlemiyorum, dinlesem de anlamıyorum zaten, gemileri yakıyorum, yüreğim ağzımda, aklım havada. Sıkılıyorum bir sabah ya da akşam ya da günün herhangi bir vaktinde, çekip gidiyorum. İçiyorum, hem de çok; ya da çok değil de, anlattıklarımla sarhoş ediyorum kendimi; takılıyorum bir konuya, uzun uzun konuşuyorum; sonuçsuz. Öfkeleniyorum bir şeylere. Nerden bileyim;...
... ellerim güzelleşiyor.
Aramaz beni, şaşırdım telefonumun ekranında adını görünce. Nasılsın, iyi misin tatlım? dedi, hafiften heyecanlı bir sesle. İyiyim, ya sen? dedim. Süperim canım, küçücük bir durum anlatmak istiyorum sana, vaktin varsa dedi, cıvıl cıvıl. Sen, ne zaman bir şey anlatmak istedin de, bende vakit olmadı; merakla bekliyorum anlatacaklarını, hadi başla, dedim. Çocukluğu pek çok evcil hayvanla geçmiş biri olarak, prensip olarak hayvanları severim....
sence?
Türlü çeşit insanlarla uzun, kısa, anlık ilişkilerine tanıklık ettiğim bir dostum, "sana bir şeyler anlatmak istiyorum ama, bil ki, ben de anlatırken anlayacağım ne hissettiğimi, ne demek istediğimi" dedi. Her zaman duygusal durumlarla ilgili iyi kötü bir kelâmı olan ben, sustum ve hiç sözünü kesmeden dinledim... Şimdi o sohbeti sana anlatmakla ayıp ediyorum belki ama, paylaşılması, üzerinde düşünülmesi gerek bence. "Öyle...
... bir de sana.
Bana bir kahve yapar ve çalışma odanda sigara içmeme izin verirsen, sana anlatmak yerine bu kez yazmak istiyorum. Çünkü hem duygularım çok yukarıda, hem de düşünüp anlamaya çalışıyorum kendimi ve kimi insan hallerini. Bu nedenle, daldan dala atlayarak konuşacağım aşikâr ve sen belki de saatlerce nasıl yazacağını düşüneceksin. Bırak bu sefer ben yazayım, okuyanlar da benim gibi biriyle işinin ne kadar...